Dün sana vardım kabristan
Üzerine düşmüş gölgen
Bir hal olmuş sana yastan
Donmuş sanki bütün bölgen.
Ürpertiyor bu sessizlik
Ayaktaki ruh ve beden
Çoğaldıkça artar ıssızlık
Bu bekleyiş acep neden.
Taşsın dokununca sana
Kefenlerine bürünmüş
Susmayın konuşun bana
Hazır vaziyet görünmüş.
Kurumuş dalın yaprağın
Yatmakla başın yıpranmış
Uçmuş toz olmuş toprağın
Mezarın taşın yıpranmış.
Kayıt Tarihi : 27.4.2009 21:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İshak Pekgöz](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/27/mezar-tasi-62.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!