Mezar taşı Şiiri - Serkan Andiç

Gözyaşlarım akıp giderken kanayan yüreğimden
Hiçbir zaman ne olursa olsun silemezler seni kalbimden
Bakışların bana öle uzak ki sevdiğim
Her bakışında aşkımın kanan gözyaşları dökülür
Güzelliğinin hiç bitmeyen hırçın denizinden

Ağla ey kalbim sende ağla neyim kaldı ki bu dünyada
Bi sen vardın sende bırak beni bu körpe yalnızlığıma
Ne yaparım ben şimdi anlamı kalmayan bu nankör dünyada
Zamansız bir boşluğun içinde kayboluyorum
Aramayın artık beni yokum kendimi bıraktım aşkın kollarına

Ben anladım ki bu dünyada aşk acıdan yana saf tutmakta
Bundan sebeptir ki dünyada gerçek aşklar yok olup mezar taşı olmakta