Bir gün gözlerin kapanacak.
Uzanıp ta yerinden kalkınmayacak.
Seslenip ta kimseler seni duyamayacak.
Tüm sevenlerinden kopacaksın.
Yaptıklarından pişman olacaksın.
Her tarafın karanlık olacak.
Sorgu sual hesap başlayacak.
Korkudan tüm bedenin titreyecek.
Nefes aldıkça toprak kokacak.
Köşkün sarayın tümü iki metre kare olacak.
Haline ağladıkça yaşların akmayacak.
İşte o an kıyametin kopacak.
Ya bir mezar taşın olacak.
Yâda toprağa karışım kayıp olunacak.
İşte o an tüm cevaplar ahire’te kalacak.
Atilla AdsayKayıt Tarihi : 22.6.2008 19:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Atilla Adsay](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/06/22/mezar-tasi-51.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!