Mezar taşı Şiiri - Selma Güneş

Uyu can dostum,
Kapat, açık kalmasın o mavi gözler.
Gördüğü çirkinlikler, döktüğü yaşlar yeter!
Kadınlık şehidisin sen.
Cennet te sana başköşe de verildi yer.
Kan kokacak,canına kıyan,
Sana vuran o katil eller.
Temizlenmez senin kanın,bulaştı tam alnına.
O leke ile yaşanırsa..yaşasın doya,doya..
Alacağı her nefeste kan kokun,
İçtiği suda kanının tadı olsun.
O şerefsizden şimdi olmazsa.. mahşerde hesabın sorulsun,
Döktüğün kanlı yaşlar onu içinde boğsun.
Senin mekanın cennet, yoldaşın melekler olsun..
Git..rahat uyu koynunda şimdi toprak ananın,
Kabrine nurlar yağsın, zaten orda son durağın.
Ruhu ölmüş bir beden de,yaşasan neye yarardı.
Giden senin canın oldu.
Ona kalansa şerefsizliğin şanı..
Huzur bulsun ruhun, bitti acıların,korkuların,
Kapandı gönül yaraların.
Acını taşıyacak dostların arkadaşların.
Yokluğunu hissederek isyan doldu yürekler.
Her ağızdan haykırdı o katile beddualar, lanetler...
İsimsiz mezarlarda yatıyor,
Sevda ya kurban edilmiş kadersiz yürekler.
İşte onlar da senin gbi cennetteki melekler.
Mezar taşlarında aynı yazı.
Kadındı. Sevdi. Aldatıldı. Kullanıldı...
Sevdiği en sonunda canını da aldı.....