Mezar Taşı Şiiri - Halit Korkmaz

Sen taşırsın kesretin sanatsal izlerini,
Seni kimler bezedi' süsledi mezar taşı,
Asırlardır saklarsın mevtlerin gizlerini,
Kabirde ilk yurt kuran olur mezarcı başı.
Bunca hasret yüzüne bakarak erir gider,
Duruşun bize kâfi sessizliğin kalender.

Semâzen edasıyla hep kıyamda durursun,
Sağ elle Rab'den alır sol elinle verirsin,
Gâhı kavuk' gâhı fes' başına kondurursun,
Sen yolundan şaşanı kendine çevirirsin.
Her nesil birer halka zincir olur sır gider,
Sessizliğin pek sâfi tebessümün çok ender.

Gıyabında acılar' vicâhen yaş dökeriz,
Bizi mâziye bağlar ibretle ondurursun,
Ölene mezar için dağı taşı sökeriz,
Sağlara sıcak kervan mevtayı dondurursun.
Mezargâhın içinde duygular kısır gider,
Ruh Mevlâya münzevi bedenler esir gider.

Gergef gibi işleriz yüzünü mezar taşı,
Kelepçelenmiş sana her renkten birer ölü,
Kem sözler sarf edemem kıramam gözü kaşı,
Seni ayakta tutan yüzdüren rahmet gölü.
Senin koynunda saklı' peder, mader birader;
Kimse değiştiremez bu kervan böyle gider.

Kabirde sultan sensin her şey sana emanet,
Seni anmak güç ister, sana yan bakan şaşı;
Rahle-i tedrisinden fışkırır sana minnet,
Elbette ahde vefa kurtaracaktır başı.
İstersen kalender ol ister isen derbeder,
Sonunda hesap vardır olsan bile Şahbender.