Mezarın başında ağlarken çiçek
Dokunmadı bana desem yalandır
Ses verdim usulca, bakışı ürkek
Sakınmadı desem inan yalandır
Yumuk ellerinde dağınık saçı
Titriyor dudağı, kanıyor içi
Garibim çaresiz var mı ki suçu
Çekinmedi desem inan yalandır
Çevirip getirmiş feleğin çarkı
Perişan halinden görülür farkı
Dolaşır gözleri her yanı korku
Okunmadı desem inan yalandır
Bakınıp yüzüme boynunu büktü
İki diz üstüne toprağa çöktü
Mezar tahtasına içini döktü
Yakınmadı desem inan yalandır
Diyor, tek kaldım bu dünya densiz
Kimsem yok geride kalacak bensiz
Yaşanmıyor babam inan ki sensiz
Yıkılmadı dünyam desem yalandır
Henüz yeni defin edilmiş bir mezarın baş tahtasında okuduğum, tükenmez kalemle yazılmış bir cümle beni çok etkiledi (yaşanmıyor babam inan ki sensiz) ve bu şiir meydana geldi.
Bilal KaramanKayıt Tarihi : 6.2.2009 21:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İki diz üstüne toprağa çöktü
Mezar tahtasına içini döktü
Yakınmadı desem inan yalandır
çokkk güzel tebriklerr
saygı ve selamlarımla.
TÜM YORUMLAR (8)