Mezar-ı Şehir Şiiri - Uğur Türkkanı

saçların dar ağacında ip olsaydı
boynumu geçirirdim
sevdan cellat olsaydı
bedenimi verirdim
oysa sen ne saçlarını dar ağacında ip yaptın
ne de sevdanı cellat
sadece gidişlerini bıraktın
bir ölüm sessizliğinde
oysa ben çoktan atmıştım kendimi
ölümüm kucağına
yüreğinden kefen dikmiş
sevginden tabut yapmıştım kendime
ve kendimi kaybetmiştim
mezar-ı şehirde

artık bir koca suskunluk mezar-ı şehir
gönlümde
yosun tutmuş yüreğim
dev dalgalar altında
dışarda ölüm
dışarda intihar
dışarda sensizlik
ve karaya vurmuş ben
mezar-ı şehirde

yüreğimin fırtınalarını saklamıştım
mezar-ı şehre
dört mevsim kalbim
sonbara döndü gidişinle
dedim yaa
ben çoktan atmıştım kendimi ölümün kucağına
ve ölümün kucağında kaldım kimsesiz
mezar-ı şehirde