Mezar Evimiz Olur

Rab’bi vesilelerle, mezar evimiz olur,
Cennet veya cehennem sonra yerimiz olur.

Etrafımız sarılır, orda konaklayınca,
Evvelden vefat etmiş, tüm yakınlarımızca.

Bunlar azap meleği, bizi sorgulayacak,
Şimşek gibi gözlerle, sesi yankılanacak.

Mümine kefil olur, şahitlik ederler,
Amellerimiz bizi muhafaza ederler...

Namaz, oruç, sadaka, İslam hatırlatılır,
Tüm günahlar, sevaplar, zekât, hatırlatılır.

Çekilen eziyetler, yapılan ibadetler,
Ne varsa hatırlanır, emirler ve nehiyler.

ALLÂH’(c. c.) ın kamerası, bizi gösterirler,
Evvelden izlenilmiş, meleklerse destekler!

Durduğumuz kıyamlar, tuttuğumuz oruçlar,
Yaptığımız cihatlar, karşımıza çıkarlar.

İmanlı kişi için mübarek olsun derler,
Bir yatağı yayarlar ve geriye dönerler.

Bu yatak ki gelmedir, rahmet meleklerince,
Cennetten getirilir kabre, hak edilince.

Kıyamete kadar da mezar birden nurlanır,
Bir ev gibi genişler ev gibi kullanılır...

(1999)