Elvedaya merhaba demeye geldim Albayım
Ben gidiyorum bu şehirden
Düşler ülkesi yıprattı artık beni
Gerçekle yüzleşmeye gidiyorum Albayım
Bu sana son gelişim
Mezar taşına sevgiyle dokunuşum.
Son çiçeklerini sulayışım
Son toprağını avuçlayıp
Gel diye yalvarışım.
Ben gidiyorum Albayım
Alışık olduğun gidemeyişlerim güldürmesin seni artık.
Hayıflarımı ve ayıplarımı affet
Gidişimin belki bir gün bir dönüşü olur
Belki de bir gün ben birinin Albayı olurum
Teşekkür ederim ben sana
Çok dinledin beni
Çok ortak oldun dertlerime
Her yalnızlığımda sana geldim
Ama!
Kısa ve net bir şekilde son sözlerimi söyleyip gidicem Albayım
Artık yağan hiçbir yağmurda seni hatırlamayacağım...
Kayıt Tarihi : 28.9.2022 18:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhlis Can Kamalak](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/09/28/mezar-5-son-ziyaret.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!