Sulamışsın çiçekleri Albayım.
Biliyordum sana emanetin güvende olduğunu.
Ah bir de ben gelince çıksan ya şu karanlık yerden.
Deli demeseler artık bana.
Hergün ne işin var diyorlar mezarda bir de.
Onlar bilmiyorlar Albayım.
Onlar bilmiyorlar.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta