Küçük bir çocuk
Arkadaşıyla birlikte
Bir karıncaya
Deniz kıyısında
Bir çam ağacının dibinde
Bir mezar yapıyorlar
Karıncaya basan çocuk ağlamaklı
Ama diyor.. Ama görmedim
Öteki..
Canım görmediğini bende biliyorum
Yoksa böyle mezar kazar
Merasim yaparmıydık
Hadi gel..
Ağzında lokmasıyla gömelim
Dirildiğinde aç kalmasın
Koca bir mezar
Karpuz büyüklüğünde
Koca bir kum kümesi
Ve de kaybolmasın diye
Bir kozalak başına
Ve de küçük eller havada.Dualarla
Öbür dünya uğurlaması
Tıpkı koca koca insanlar gibi
Koca koca insanları yalnız kalmasınlar diye
Öbür dünyaya Dualarla
Tabutlarla mezara koyar gibi
Çocuklar farkında değiller
Aslında kumlukta
Binlerce şişmanca karpuz büyüklüğünde mezar
Ve yerlerde binlerce kozalak var...
Kayıt Tarihi : 6.6.2005 14:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!