Mezar Şiiri - Şaban Ertuğrul

Dün bir mezara uğradım akşam üstüne doğru
Bir mezar ki eskimiş taşları,dağılmış toprakları.
Solmuş çiçekleri ve kurumuş ağaçları olan bir mezar.
Oturup bakındım öylece etrafına sessizce,
Ağladım sonra için için kimse görmesin,
Göz yaşlarımı diye sakladım kendimce
Bir mezar başında oturuyorum şimdi
İsmi bile yazılı değil taşında.
Öyle bi mezar işte.
Kimi kimsesi yok belli her halinden
Bir dua edeni bile olmadı belki senelerce
Belki yaşarken de böyle viraneydi hayatı
Kimbilir...
Bir mezar işte..
Annemin mezarı