Meyyit Şiiri - Halil Demirci

(Yitip giden Hazan'ın anısına)

Gün ötesi
akşam berisi
Görünce semada parlayan bir yaprak
uğurlar güneşimi
bir tarla faresi
Hava ayazdı
Bir cicimdi semadan düşen
sırtımdaki heybeye
rengi beyazdı
Seyyahın herkesten saklı
kırk pare yamalı heybesi
ve hiç bilinmeyen bir adı vardı
Aşk kokulu tozlu yollarda giderken
ömrün bilmem kaçıncı mevsiminde okunan
yedi satırlık bir salâ’ydı
Tarihi bilinmeyen bir günceden koparılmış
eski bir sayfaydı
Musalladaki meyyitin önünde duran
Siyah cüppeli imamdı...

(Eylül,2005)