Meyveli Dal Şiiri - Cahit Konut

Meyveli dal eğer başın,
Meyvesizler uzar gider.
Yerden kalkmaz ağır taşın,
Hafif olan yüzer gider.

Mağrur olan, dindar olmaz,
Sevgi dolan kindar olmaz.
Mısmıl* olan murdar olmaz,
Geviş ile ezer gider.

Diken eken, gül biçer mi?
Etrafa koku saçar mı?
Âşık, maşuktan geçer mi?
Güzel sözler düzer gider.

Katı yürek yanmaz olur,
Arsız yüz utanmaz olur.
Deli gönül konmaz olur,
Daldan, dala gezer durur.

Yakma aşkın çakmağını,
Vurma başa tokmağını.
İnsanların ahmağını,
Fırsatçılar üzer gider.

Yorgan yukadır* döşekten,
Atlar iyidir eşekten.
Mazlum insanlar gerçekten,
Zalimlerden bezer gider.

Kimi cılız, kimi tavlı,
Kimi yavan, kimi yağlı.
Kimisinin eli bağlı,
Kör düğümü çözer gider.

Tanrı yazmış kaderini,
Bu yola koymuş serini.
Gelir ile giderini,
KARAC’OZAN; yazar gider.

09 Ağustos 2018 GÖLBAŞI

*mısmıl: Murdar olmayan, etinin yenmesi helal kabul edilen hayvan.
*yuka: ince