Meyvemiz Şiiri - Oğuzhan Çetinkaya

Her an özlermiş insan demekki sevdiğini,
Ben seninle anladım gerçekten sevdiğimi.
Tutmak istiyorum seni,
Ağaçların toprağı tuttuğu gibi.
Yıllarca,büyüdükçe,daha da bağlanmak istiyorum,
Ağaçların toprağa bağlandığı gibi.
O ağacın ömrü bitse bile bırakamaz ya toprağı,
Öyle işte bırakmak istemiyorum seni.
Son baharda dökmek,
Yaz gelince sevginle açmak istiyorum yapraklarımı.
Kızımız olsa bir tane.
Ağacımızın en güzel meyvesi.