Meyve Fidanı Şiiri - Süleyman Erdoğmuş

Meyve fidanını diktim büyüttüm
Meyvesi ham çıktı neyleyim kardeş
Gitmedim bir yere yanında yattım
Derdim kime beyan edeyim kardeş

Hem sevdim okşadım gıdasın verdim
Hoyrat yeli esen bir bağa girdim
Onulmaz yaram var artıyor derdim
Dinlemek istersen söyleyim kardeş

Baktığım fidanlar hep diken oldu
Tomurcuk açmadan hep geri soldu
Sanki hoyrat eli bu bağı yoldu
Yürekte yaram var böyleyim kardeş

Süleyman’ın emekleri çürüdü
Gözümün önünü duman bürüdü
Felek beni yerden yere sürüdü
Ben şehirli değil köylüyüm kardeş