Meyrede Şiiri - Mustafa Kurt Ramazan

MEYREDE

Yazıyorum bu şiir değildi hikaye
Başımdan geçen anlatayım diye
Vaka olan durum
Ulupınar ardında halam bittirce

Evden çıkıp sakin sakin giderken
ortaharmana niyetlenip dururken
Bittirce fatma halayı gördüm aniden
Ay guzum memedim nerdesin niyden

Besbelli birisine beni benzetti hani
Hoşgeldin diyerek uzattı öptüm elini
Bekliyorum arkası gelsin kime yani
Abılanı gördüm dedi ölmem gayri

Motoru var abiyin remorku da vardı
Gelip meyreye cenaze için beni alsaydı
Bizim helimede ölmüş dir vardı tasası
Beni benzetmiş öz muhtarı garacayı

Ey hala daha daha nasılsın burada
Nişleyeyim ayguzum galdım biçara
Köyün halı bugün burası yarın şura
Öldüde bıraktı gitti çanak musdafa

Eyhala hepimizin gideceği yer orası
Doğrudin guzum da çekilmez cefası
Bak bırakdı gitti anası. nurda yatası
Dedim hala ben guruçaylı mustafası

Ayhalam mustafa nediyi seslenmen
Hummanın garacayı sandıydım ben
Birazcık dıkı ölmüştü humma deyzen
Gaynanan da ölmüş nişleyecen sen

Ay kösnük mustafa ananda ölmüş izmir de
Bizim helimede bek severdi senide
Allah iyiliğini garşılıksız bırakmasın ve
Emeklerin zayi etmesin goysun cennetine

İşte böyle dostlar anında mahkeme kuruldu
Doğru yanlış havada laflar savruldu
Mahkeme salonu açık ulupınar yoluydu
Dinledi dertleri hacı emminiz; şahit oldu

Daha sonra hatıralar yazacağım dize dize
Onaltı gün gece özde kaldım bir gün meyre
Osmanoğlu gelmişti de sorar halam nerde
Evvelsi gün izmirde dün özde
Yarından sonra meyrede

Dünü duydum bugünü gibi de
Dayı yarından sonra nasıl hele bir de
Dedim senin adın ne kimdensin birde
Ben düdükçü osmanın oğluyum dedide

HÜZÜNLÜ ACIKLI HİKAYE ANLATIRIM İLERDE
İZMİRDEN SELAMLAR...........''M.KURT''

Mustafa Kurt/2009