Meymenetsiz Surat Gönden Demişti

Tazıya tavşanı yakalayıp gel
Sağdan, soldan, arttan önden demişti
Büyük okyanusu götürüyor sel
Ahbab korkularım bundan demişti

Güllü pabuç ile lâfı ballayıp
Baş üstünde derken kuyruk sallayıp
Doğru, iyi, güzelliği sollayıp
Seni takipteyim önden demişti

Nimeti verendir hesap soracak
Adâletle hesabını görecek
Kimi nâra kimi nura girecek
Çok iyilik gördüm senden demişti

Tambura, kemâne, curayı çalıp
Zurnanın son deliğine takılıp
Senin çün kazdığı çukara dalıp
Verdiğin ekmeğe kinden demişti

Hasutlukla hemhâl olan bedenler
Nazarıyla, kötrüm olur gidenler
Topal karıncayı füze edenler
Şeytan çekti beni dinden demişti

Kırılırsa yayı boştur zemberek
Ayıya vurmak çün mızırak gerek
Yakalamak için inine girek
Benim kepeneğim yünden demişti

İmândan çıktın ya bâtılla gönen
Anayı, Babayı çirkefe gömen
Yüzünü hahama papaza dönen
Hiçbir şey beklemem sinden demişti

Cu. Ha. Pa. Ka. Ka. Mayalı tenim
Altı kazık ile dikili yenim
Hilkat garabeti olan bu benim
Meymenetsiz surat gönden demişti

Kin nefretle bakarak İSLÂMİ’YE
Dedim ki; ininden çıkmazsın niye?
Zehir zerkederken şehire köye
Destek alıyorum inden demişti