Gönlünce yaşasın, gönlünce her can
Hiç bir özgürlüğe kasta meylim yok..
Niye mahkum olsun aynına bir can
Kimse istemesin üste meylim yok...
Mezarlıkta bakın gedayla, beye,
Hangisi ne imiş, sahipmiş neye
Dünyayı verseler pahası diye
Kin, nefretin dili posta meylim yok.
Kim ne derse desin; Eyvallah, peki
Kalbin anahtarı sanki kimde ki
Dünyaya çekmişim ötesi ne ki
Aşka ram olmuşum reste meylim yok
Topraksam; dönüşmek ona gereğim
Yumuşatmak varken niye gereyim
Muhabbet sazına mızrap yüreğim
Kavgaya, dövüşe usta meylim yok..
Sentezi'yim pervaneyken savuştum
Demem boşa çaba, boşa dövüştüm
Neyi yitirerek neye kavuştum.
Bulmak mümkün dense rasta meylim yok.
Kayıt Tarihi : 25.9.2014 10:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!