Meyler İçinde Şiiri - Nurullah Çağlak

Hatırladım Sevgili
Anne karnında Vav'dım şimdilerde Elif
Yaşat beni bir ağacın gölgesinde
Rengârenk çiçekler sun bana
Saksılardan ırak
Özgür topraklar içerisinde

Bilinsin ki yağmur taneleri ve rüzgarla
Var olurken sessizliğimiz
Tutunmak gerek
Minnacık bir çocuğun parmaklarında

Yüreğimi ısıtmıyor artık
Oyuncak diye eskice bakır bir Tas
Elbise diye giydirilen büyükçe kazak
Bilirim oysa çoğu zaman
Vicdan değil
Öfkemin terazisi ağır geliyor
Bazen de fikirlerim korkularımdan

Herkes gibi bende biraz insanım
Herkes niye biraz insan olur ki ?...

Şimdilerde Sevgili
İnsan olmakta ağır geliyor
Düşün sen severken
Aydınlanıyorken dünya
Ben severken karanlığa bürünür

Birazda mazoşist olur ruhumuz
Acıya sımsıkı sarılır
Oysa Üzümdür sadece
Ezildim mi Mey olan
Meyler içinde ezilmeden yaş-atsana sevdamı

Haziranda yaşamak ta güzeldir
Saçları İzmir dalgaları gibi serin
Gülüşü ekvator kadar sıcak
Bir kadın duruyorsa karşında
Dur öyle!
Dünyanın güzelleşebildiğini gördüm
Bukleli saçlarında

Nurullah Çağlak