Meyla Şiiri - Mehmet Sani Özel

Yoksun ya., Göz bebeklerimde.,
Müdrik ifadelerini zihnime kazırım
Tur-u Sina diplerinde, Musa’yı bekler gibiyim
Ateş alacağım dilinden, yunmak, yanmak için

Sürgitlerin divanesi gördüğün ben
Aşk midrara dokunduğunda kördüğümüm ben
Köşe bucak kaçtığın, her gördüğüne ters döndüğün ben
Kim bilir? ! Belki de görüp göreceğin son düğünüm ben
Rahlesinde Vakıa okur halde, sesine set ördüğün ben
Hırsına kurban ettiğin, maziye gömdüğünüm ben

Camii siluetli bir meyla, gözlerime perdelenir
Mefkûreme yâdını koyan, sonrasında hasret verendir
Bilir misin? Mahbuba vuslat, gaipten vicahiye kutlu keremdir
Ve dünyayı süslemişler, velev ki ayrılığa sebep araya girendir
Hürsün mu’cizim., Zaman mekan gönlünde katlanıp gider
Yürüsün yüreğin, ömür bir şayia, hayallerse tuz biber..

“Tufan içre düşlerim, ıstırap çemberine düşende
Sen vaha ile sohbet et, vefa gibi bir hasleti düşünme
Görürsen ki beher taraf tarumar, kıyamettir düşünde
Paçayı kurtarmaya bak, eşi dostu ve eşkâli düşünme! ”

Yoksun ya, gelişi güzellerin hicabında arını ararım
Kendiliğinden gidişinden, yoktur bir yararım, karım
Bizarım.., Yolu yürek haneme düşecek olan harı ararım
Şu vakte, şu akıp giden zamana bakıp ta söylemeli
Sözde bir, sükûtta süluk ta istikametimiz ayrı gayrı
Belki de, yüzümüzü göğe dikip tefekkür eylemeli
Özde bir sözde bir olup da, kim vaadinden ayrı? !

Hürsün.., Özene bezene yaratılan Aşk!
Özgürsün, ey şavkı gözlerimi alan güzellik
Bin bir defa virane olsa da, kalbimdeki köşk
Mevla kan verdi kalktık ta, doğrulduk düzeldik
Sen şimdi yeni uzuvlar kazandıradur kör umuda
Evsal Nasuh ta saf tutmuş, ilenir Rabbe Kunut’da
Hiçbir şey vermeden, çok şey isteyenlere veyl elveda
İsteyene verecek olan (Allah c.c.) bilir, fakruzaruret kulunda..

03.11.2012