Meyhaneyi Bilmezken Şiiri - Fahri Bulut

MEYHANEYİ BİLMEZKEN
İçkiyi hiç sevmezken, gün boyu içer oldum,
Her düşünden insanla, sağlam dostluklar kurdum,
Dertleriyle dertlendim, ondan sarardım, soldum,
Meyhaneyi bilemezken, geceler sarhoş gezdim.

Meyhanede dualar, gönüllerde edilir,
Kuru ekmekle doysa, Yarabbi çok şükür der.
Bu gerçeği göremez, aklı cahil, beyni kör,
Meyhaneyi bilmezken, her güne ayyaş gezdim

Parasız gecelerde, yazık ki rehin kaldım,
Masaları, yerleri, sildim piri pak kıldım.
İzmaritler içerek, ciğer kanseri oldum,
Meyhaneyi bilmezken, gün boyu mayhoş gezdim.

Tüm yüzlerde okudum, onca hüzün, kederi,
Belki unutur derdim, burada insan derdi.
Rızaoğlu, batını bilenleri hep sevdi,
Meyhaneyi bilmezken, gün boyu berduş gezdim.
En güzel şiirleri, sarhoş kafayla yazdım.
10. ARALIK. 2007
FAHRİ BULUT RIZAOĞLU

CANLAR HAYATIMDA NİCE BÖYLE ÇARESİZ KULLAR TANIDIM.
BU DÜZEN VATANDAŞLARINA HİÇ SAHİP ÇIKMAMIŞTIR, ÇIKMIYOR DA
YANDAŞLARI, YAĞCILARI, İŞ BİRLİKÇİ HAİNLER HARİÇ.
TANRI, DÜŞMANIMI DA BÖYLE KULLARINDAN ETMESİN.