Meyhaneci Şiiri - Şaban Kalebaşı

Korkma, yüzüme bak bende insanım,
Hele bir derdimi sor meyhaneci.
Bu gün sarhoş omak istiyor canım,
Şuraya bir masa kur meyhaneci.

Hadi bir yetmişlik açıver bana,
Sonra da gel şöyle otur masama
Her zaman muhtaçtır, insan insana
Yalnızlık herşeyden zor meyhaneci.

Halime bakıpta düşme neşeden,
Hele şu zıkkımı getir köşeden
Artık şu cinlerim çıksın şişeden
Doldur kadehleri ver meyhaneci.

Seven kör olurmuş, sevilen sağır
Hele dil yarası herşeyden ağır
İşte kaderime eyledim kahır
Yardan kötü haber var meyhaneci.

Yıllar önce onmaz derde tutuldum
İlacı zaman mış, sonra kurtuldum
Kendime yiniden bir dünya kurdum
Ettiler başıma dar meyhaneci.

Meçhuliyim işte budur ahvalim
Şimdi zom gibiyim, yoktur mecalim,
Kime güvendimse hep çıktı zalim,
İstersen bir de sen vur meyhaneci