Meyhaneci Şiiri - Mehmet Ali Çıbıklı

Aç kapını meyhaneci, ben geldim,
Bir eksik, bir fazla, ne farkeder ki?
Tek tesellim sensin, bu akşam benim,
Bundan sonra her gün gelirim belki.

Her gün sofra kurulsun, ağır başlı,
Bir güzel yerleşsin sonra rakılar.
İçerken onları, gözleri yaşlı,
Belki kaybolur, bendeki acılar.

Loş ışıkların altında dağılmış,
Sigara dumanı gibi ümidim.
Benim gibi daha, kimler yanılmış?
Kadere bilmem, kaçıncı yenilgim.

Boşver meyhaneci, dinleme bizi,
Karşı gelemeyiz kaderimize.
Biraz daha içelim içkimizi,
Sonra başkası gelir yerimize.