Meyhaneci
Meyhaneci tek dostumdun
Ne olduda kapıya koydun
Önce lambayı söndürdün
Sonrada umutlarımı kovdun
Oysa
O na dokundugum tek yerdi meyhane
Bir duble bir duble daha deyip
Sevdiğini söylediği yerdi
Umutlarımı dışarı attin be meyhaneci
Ne ben onsuz
Nede kadahler bensiz
Eee meyhaneci
bu gecede bıraktın sevgisiz
Gör işte lafı sözü dinlenmez oldum densiz
Kayıt Tarihi : 21.8.2020 10:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Meyhaneci
![Yaşar Öztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/08/21/meyhaneci-107.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!