Meyhaneci... Şiiri - Hayati Kork

Bakma bana öyle tanıyamazsın.
Buraya gelişim ilk meyhaneci.
Hali efkarımı anlayamazsın.
Şuraya bir masa çek meyhaneci.

Dalmışım volkan'ın narına heyhat
Halime örnek mi olmaz ki Ferhat.
Bütün sevgilerin fevkinde kat kat.
Ona olan aşkım çok meyhaneci.

Bu sonuk ışıklar neyin nesi ki.
Duvarda yansımış silüeti sanki.
Bu bir hayal değil gerçek İnan ki.
İstersen sende dön bak meyhaneci.

Bir gizli sevdanın aşkı var bende.
Anlatsam derdimi bitmez bir günde.
Düşmüşüm çaresi bulunmaz derde.
Boşaldı kadehim dök meyhaneci.

Ona adamışım tümden canımı.
Onsuz yitiririm ben imanımı.
Ufala toz eyle bütün gamını.
Mezemin üstüne ek meyhaneci.

Sol göğsüm içinde bak yeri buram.
O' benim helalim başkası haram.
Külü tutmuş sonmuş kalmış sigaram.
Getir ateşini yak meyhaneci.

Güftelerim ıslak kırık notalar.
Onun siteminden ıslak kıtalar.
Bırak teselli ben de hatalar.
Yaz bunu köşene tak meyhaneci.

Deprem vurdu gönlü harab insanım.
Bundan böyle burasıdır mekanım.
Artık başka yoktur hiçbir imkanım.
Sen de ister isen yık meyhaneci.

Üşüdüm sırtıma getir hüzünü.
Senin de yaş tuttu iki gözünü.
Etmeyelim artık onun sözünü.
Konuyu değiştir çık meyhaneci.

Bir bakki sırtıma neyin darbesi.
Ciğerim yanıyor bu neyin nesi.
Kucağında versem en son nefesi.
O' benim her şeyim tek meyhaneci.

Bütün dertlerimi anlattım sana.
İşte o güzelin ahı var bana.
Sızar kalır isem kirli masana.
Değme bu can bende yuk meyhaneci.

Gün ağardı diye beni kaldırma.
Burada pineklerim bana aldırma.
Gidecek yerim yok niye ki sorma.
Ondan başka kimsem yok meyhaneci.
O benim her şeyim tek meyhaneci
Hayati Kork
gecenin bi vaktinde