Bir meyhane, oturduğun masada bir şişe
Dalgın ve demli bir kafa, düşüncense meze
Kadehdeki rakına su katmak da neyine
Akıttığın şu yaşlar var ya, yeter hepsine
Dertlice inleyen kemanın, dağlayan sesi
Hasretlik kokan sevda şarkısının güftesi
Okunan nakaratlar sanki O'nun nefesi
Beynindeki düşünce, bu masanın mezesi
Kadeh kaldırırsın karşındaki sandalyeye
Kimse yoktur ki, sen hayal kurarsın boş yere
Olsun be! Kendini bulduğun yer, bu meyhane
Gelenler hep gidicidir arama boş yere
Kayıt Tarihi : 15.4.2004 13:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Ziya Leblebici](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/04/15/meyhane-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!