Bilmez iki kadeh atıp o havayı solumayan,
Nasıl kesif bir hüzün kokar o meyhanede,
Biraz da pusludur havası,
Nasıl da gürültülüdür hüznün sesi,
Bazen de ıslaktır yanakların bir çoğu,
Dökülür yaprak, yaprak şarkıların her biri,
Hem de darmadağındır hayallerin bir çoğu....
Bilmez öyle herkes loş görünen ışıkları,
Kiminin de ağlarken güldüğünü,
Kadehini yavaş, yavaş yudumlayıp susanları,
Bazen de coşup mangalda kül bırakmayanları,
Bir köşede saçı sakalı karışanları,
Hemde hayalleri ile boğuşanları...
Kayıt Tarihi : 31.10.2025 22:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!