Meyhane Şiiri - Atilla Durukan

yalancı ışıklarla aydınlanan kapıdan
içeriye giren.
ulviyet ruhunun yok oldugu,
sulfiyet ruhunun yarattıgı fırtınaya tutulur.
sarsılan ve titreyen topragından fışkıran
binlercenin feryadı var duvarlarında.
kabir zulmetleri sararken ruhları tek,tek,
içeride bulunan kalplerden inleyen,
gizli feryatlardır gizlenen kadehlerde.
etrafına matem isleri yagdıran,
yalancı ışıkların altında.
bozulmuş aile yuvalarının matemi sarmış,
duvarlardaki aglamaklı resimleri.
zeminine dökülmüş şarap misali yüzler,
kırık ve dökülmüş ümitlerle atılmıştır çöplüge,
tertemiz ruhlar bogulmuş şarap mantarlarında,
ne mazi, ne gelecekten ümit kalmamış gençte,
mecalsiz elinde tutarak zehri,
beklemektedir ölümü.

15.02.2012