Neden hayatı, bize sunulduğu gibi yaşamıyoruz.
Neyimizi kime neye ispat etmeye çalışıyoruz.
Kıyafetlerimizin iç kargışlılığı tenimizi yırtıyor.
Yumuşak tüylü parlaklılığı el âlemi yakıyor.
Birilerine gelgelli görünmekle yükümlü müyüz?
Yaşantımız film mi oynanacak mı aktör müyüz?
Üzgünüm bayanlar baylar kuralsa rest çekiyorum.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
kaleminiz daim olsun saygılar üstadım
Abi o kadar güzel ifade etmişsinki olayı... Neden insankar karşısında ki insanı beyninde yorumladığı insan olarak görmek ister? Neden Üstündeki elbiseye göre kıymet biçer? Neden Fiziki problemleri olanlara acıyarak bakar? Çünkü çoğu insanımız birer engelli adayı olduğunu hiçbir zaman düşünmüyor. Herşey maddiyat olmuş.. İnsanlık bence yok olma noktasında... Kılık kıyafet, Maddiyat ve makam mevki gözetmeksizin İnsana saygı duyulmalı, insan olduğu için...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta