Meydan savaşı Şiiri - Fatih Keşkekçi

Kırmızı postallarım var
Kir tutmuş kamuflajımın altında
Yarı kara yarı ak ellerim.
Gidip geliyorum soluk aralarına
Bir yelek giydiriyorlar
Ateşten pürüzsüz tenime.
İzler biriktiriyorum siperimde.
Kuşlar yükseliyor göğsümüzden
Simsiyah, çığlarca keklik…
Kesiliyor yankı dağlardan
Tozunu silkiyorum omuzlarımın.
Haykırıyor erkek cephesi komutanı
“Dayanın! ”
fırlıyor Burdurlu çavuş siperden
çatlayıp can evinden,
başlıyor hıçkırmaya
kuşlar geçiyor,
çavuş buruşuyor
süngü sök diyor komutan, diken takacağız.
Hücuma geçiyor ordusu erkeklerin
Postalları boyalı.
Taranmış saçlarından
Aşk kokusu sarıyor dağları.
Yok süngüler, diken sarmış tüfekleri.
Çürüyor Burdurlu çavuş
Kanımızdan gül açıyor her diken.
Gönüllerde meydan savaşı,
Sırtımda duruyor çavuşun eli
Suya değiyor gözleri.
Aşk bir karabasan
Bir adım kalmış boynumu sarmaya
Kaçamıyorum
Bir uzun nefes kalmış uyanmaya
Kımıldayamıyorum…