Meydan Okuyan Adam Şiiri - Erzade Yurdagül

O her şeye meydan okurdu.
Meydanda,
Meydandaki birine,
Çıkıp ta yüreğini okumadı.

Okurdu okumasına
Okumayı iyi de bilirdi hani
Ama okuduğunu anlamazdı meydandaki.
O öyle okumalar bilmezdi...

Yıllarca okudu.
Herkes okuyanı dinledi.
Yalnız içlerinden biri:
Meydanda ki…
Dinlemedi okuyanı.

Okuyan okudu iyice
Hiçbir okuduğu anlaşılmadı.
Meydanda ki?
O anlamazdı zaten.

Kendi okudu.
Kendi dinledi.
Artı herkese değil
Kendine okuyordu sadece.
Kendine evet,
Kendine kendini okudu
Ve yazdı.
Yazdıklarını…
Kendi bile okumadı.