Okşardı gülleri,yaprağı,
Gezer gülzarını her daim.
Fısıldar onlara sevdayı,
Bakar bahçevan.der yandayım
Yalnız bahçede,el çaresiz,
Yoruldu mu ne bir gün,üzgün.
Ağlar yürek alevli sessiz,
Terk etti diyarı,dil hüzün.
Alır Azrail anda gülü,
Bahçe tarumar mı tarumar.
Bilinmez kim neyler bülbülü,
Doldu pıtırak,azar azar.
Yaslı kah taşa,kah toprağa,
Dağını seyreder,duman duman.
İstiklali solur bağrında,
Zuhur gecikti,geçti zaman.
Özgür,tek başına yaşayan,
Çok yalnız,yürek buhran buhran.
Düşündü gitmeyi buralardan,
Kurda bakılılır hayran hayran.
Kaldı geri çaresiz mahluk,
Yamaç boş kaldı,ıssız ıssız.
Geri kalan artık evlatlık,
Meydan çakalın sessiz sessiz.
Hasan Hüseyin Çetin
Hasan Hüseyin ÇetinKayıt Tarihi : 28.2.2009 15:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Hüseyin Çetin](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/28/meydan-artik-cakalin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!