Mey Taşırım Sonbaharları Şiiri - Haydar ...

Toprak Küplere, Bakır Güğüm ve Bakraçla
Mey taşırım Sonbaharları..
Kara üzümün cöpresi
hele bir kaynamaya görsün
bahanelerin,
gönül koymaların
Armutun çöpü
Üzümün sapı
nede gazeteye sarılı
çakma BOSS lu yoksulluğun kalır..
Hele maşrapa maşrapa dök can kafesine
nasılda gerneşip uzarsın
unutursun biir bir
Bakkala, çakkala borcunu
Kör Agop´un salaş meyhanesinde
Keman taksiminde gezerken!

Yetmişlik hergele
balıklı yaslanır çilingir soframa
Anılar geç vakitte
tabağımda gezinir,
beyazlı dokunur ötelerden!

Ormancı, gür yeleli atına sövüyor!
Eee öyledir işte hayat,
yaşlanmaya gör bir kere!
Omuz vermek kolay sanma!
Irahvanda At üstünde giderken
Kurban oldugum Kırat" dedigini
Dag bayır duymadı sanma!
Kış vakti
Kurtlar sürüyle gezer ve ilkin güçsüzü yerler!!
Bu Kurt kanunudur
Aahh ahh
parça parça ettiler yazıda!
Vayy be,
üstünden 30 yil geçti !
Neler varmış neler,
unutamadığım!

Gam kasavet orta yerde takmazken kimseyi
Meyhaneci Vasil abi, yaşına başına bakmadan
Gönülleri öpüyor tuzlu suları silerken.

Gülmenin ortasındayım,Agop!
Su, Rakı sesinde kaybettin hüznümü gece gece..
Yıllanmış muhabbetime Sandalye atıyor, Ömer Hayyam.
Karaltılar girip çıkarken kapıdan
nefesler dumana çalar bu saatte
gidenler, mekanı keser kaş altından!
Ve birden susar türküler
kaybolan aşkların kasvetinde!

Sökük çeket altında Neyiyle
Bıyığını avcuyla düzeltip
geç kalan Faytona söven Neyzen,
“Sıçtılar memleketin içine“ deyip,
çöktü masaya!

Erenler, hoş geldin!

17.11.2014