Mey Şiiri - Maya Bella Liy

Bir günaha daha ramak kaldı...
Dudaklarından içtiğim meyin haddi hesabı yok!
Seni her öptüğümde sarhoş oluyorum...
Seni sevdikçe kaybolduğum için,
Bu ben miyim o nu bile bilmiyorum.

Bir günahın daha adısın bugün sen!
Ben senli hiç bir şarkıyı dinlemeden geçemiyorum.
İçinde senin olduğunu düşündüğüm her şiiri tenime işliyorum.
Şu dantelsi kadınlığıma bak!
Nasılda yakışmıyor bana.
Nasılda sadece senin seveceğin biri gibi olmaya çalışıyorum...
Yazık bana!

Önceden dudaklarınla teyellediğin şiirleri,
Şimdi aşk romanlarından kendim için çalıp,
Ucuz mürekkepli kalemler ile bileklerime ilikliyorum.
Böyle ölürsem daha zarif görünür müyüm bilmiyorum.
Birileri bana da şiirler yazar mı ölünce?
Birisi için ilham olma ihtimalim var mı acaba?

Baksana bana böyle güzel görünüyor muyum?
Şiirler çaldım bir yerlerden...
Saçlarımı kestim kimse dokunmuyor diye.
Bir önemi yok hiç bir zaman kimse saçlarıma dokunmayacaktı zaten.
Her geçen gün beni daha da az seven sana bakarken,
Ben hala senin nasıl güzel olduğunu düşünüyorum bilmiyorum.

Benden çevirdiğin o gözler ile kime bakıyorsun?
Beni yine mi sevmiyorsun?
Son bir kez mey içeyim dudaklarından!
Ne olur bu son biliyorsun!
Beni her gün azalan bir sevgi ile bağlarken kendine,
Öldürdüğünü anlamıyor musun?