Mey Şiiri - Ali Urgan

Sarhoş mu olunur bâde içince?
Mateme bürünen gizli haldeyim.
Günah mı sayılır ser'den geçince?
Meyhâne denilen sırdaş beldeyim.
*
Giymişim üstüme gam elbisesi;
Bu ses gül'e yanmış bülbülün sesi.
Yâre ah eyleyen aşkın nefesi...
Sevda türküsünü söyler dildeyim.
*
Rabbimle arama giren densiz kim?
Günah benim, kusur benim, suç benim.
Makamım sevdadır, aşktır meşrebim,
Dilersen seninle hem de sendeyim.
*
Dünya saltanatı garip olur ey!
İçin kan ağlarda seni vurur ey!
Yıllarca içinde kalır, durur ey!
Aşk yurdunda mânâ olan yerdeyim.
*
Öylesine mey ki derin bir sihir;
Sanma bu zamanı geçmişten âhir,
Lal'ı konuşturan, pek aziz mâhir,
Hasrete latife, gizli perdeyim.
*
Gezdim şu âlemi sona vardımda...
Düşman bırakmadım asla ardımda.
Derdimle yaramı kendim sardımda,
Gönül işlerinde bilmem nerdeyim?
*
Çakır keyif halim olur mu peyda?
Sâki elinde mey, gururlu sevda,
Günahı yazmışsa içene Hüdâ...
Aşkla yanan dertli gözde, ferdeyim.
*
Uğrarım bir zaman akşam vaktince;
Bir gazel okurum ince, ipince.
İçip kendimizden meşke geçince...
Cennet bahçesinde bir şiirdeyim.
...........
Ali Urgan