kurumuş ağaçlara takıldı ruhum
kurumuşum ben de
kaba durdu insanlar
bir çiçekle konuştum diye.
kabirler kazılıyor içimde
kara bir gölgeye dönüştü ihanet
yeşil bir serçenin kanatlarında
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
ölüm ....
ötesini biliyorsak,
korkmamak ve
arzu etmek her defasında ...
bir daha bir daha..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta