Mevta Şiiri - Hasan Ay

Ey mevta kalk gör geride bıraktığın mirası.
Evlat diye büyüttüklerin ne kadarda ası.
Gör bak kavga başladı daha ilk günden.
Kavganın sebebi geride kalan mirasın.

Bak senin cenazen duyuyormusun konuşulanları.
Yuvuğunu biri alırken saatını istiyor başkaları.
Sen musalla taşına konmadan daha.
Görüyormusun evlatlarının yaptığı talanı.

Ah mevta nekadarda zavallı yaşamışsın dünyada.
Ölüm yomuş gibi davranmışsın hep yaşamında.
Evlatların mirasın için kavga ederken aralarında.
Söyle böyle bir nesille mutlumusun şimdi mezarında.

Ey mevta gördünmü ordakı Hakkın düzenini.
Bak götürmek mümkün olmuyor viski şişelerini.
Günü birlik yaşardın elinde kadehinle dünyada.
Gör bak yoklar içki sofrandaki dostların orada.

Nasıl terk ettiler dost dediklerin mezar başında.
Ben hep bilirim derdin bildinmi ordaki sorularıda.
Evlatlarını uzak tutardın istemezdin etrafında.
Mutlumusun orada dünyada yaptıklarınla.

Herkes hesap verecek dendiğinde gülüp geçerdin.
Her gün nefsine göre yer viski içerdin.
Demezdin bende ölüp gideceğım düyadandiye.
Mevlam sana sunuyor bak cehennemi hediye.

Görbak senden sonra geride neler olmakta.
Evlatların daha ilk günden bıraktığınıla oynamakta.
Öğretmedin bilemezler senin orda çektiklerini.
Onlarda kendilerine aynı akıbeti hazırlamakta.

Yaşarken bir elin baldaydı bir elin kaymakta.
Gördünmü mevta nasıl kıyamet kopmakta.
Bilirim ruhun şimdi yaptıklarına nice pişmanlıkta.
Anlamışsındır dönüşün yok bekleyeceksin o son durakta.