Deveran ediyordu dünya,
İki boynuzun arasında sallanan.
Buzlar dökülüyordu bulutlardan
Tepesine Fin ormanlarının.
Kucaklanmıştı aşılmaz sislerle etraf,
Geyiklerin burnundan yükselen…
Tuval yapmıştım toprakları
Boya kutumdu dağların zirveleri
Dolu bulutlar mürekkebim
Karıştırırdım renkleri
Nisan yağmurlarının fırçasıyla
Heyelan olurdu dağların teninde
Düğününde kumların rüzgarlarla,
Geliniydin çöllerin destan dillere
Giydiğin nedir garbın karasından
Ey Palmira?
Saklambaç oynardın yıldızlarla
Çarpıyordu ölümsüz kıyılarına,
Cevval dalgaları Ölü Deniz’in;
Yad edip batık aşkların ruhlarını,
Batmadığı yerde,
Fani yığınların…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!