Mevsimsiz Uçurtma Şiiri - Yusuf Kazak

Yaprak kımıldamazdı gudubet ülkemde
Yoktu işte, uzak ülkelerin soluğunu çırpan
Mavi çemberde gezgin kuşlar;
Görünmez olmuştu kaçkın yelkenliler
Uzun zaman önce denize açılan;
Bitikti umutlar rüzgarlara dair
Ve çoktan tükenmişti verimli nefesim
Sana bitimsiz şarkılar söylemekten;
Fakat yine de sağ salimdi kollarım
Çıkarırdım mevsimsiz uçurtmamı;
Ne üşüten ne de okşayan rüzgar vardı
Salardım uçurtmamı göğün zirvelerine
Umudum, bilemediğim bir diyardan
Göğe sığınmış nefesindi sevgilim
Mevsimsiz uçurtmamı yükseltecek…
Yaklaşıyordum sana uzadıkça ipim;
Tutunuyordum kuyruğuna uçurtmamın
Belki görürüm diye alametlerini