Mevsimsiz ömür Şiiri - Fettah Bayir 2

Mevsimsiz ömrümün son demindeyim
Ne sevmeyi ne de sevilmeyi bildim
Son yalanın farzet ki sev bir kere beni
Biliyorsun ki aşk yalanı sevmez...

Yanlızım senden uzakta donmaktayım
Sen baharı yaşarken ben ayazlardayım
Sussun dillerin tutuşturmasın ateşimi
Biliyorsun ki aşk yalanı sevmez...

Gözlerinde bir çapak gibi bulunmaktayım
Madem sevmiyorsun bırak böyle kalayım
Farzet ki son bir yalandan ne çıkar deyiver
Biliyorsun ki aşk yalanı sevmez....

Üşüyorum sensizliğin cehenneminde
Bilirsin bir ateş yaktın gittin bu yürekte
Madem sevmeyi bilmiyorum o halde
Biliyorsun ki aşk yalanı sevmez...

Bırak kalbimi öylece darmadağın
Acıma halime öylece kalsın
Belki avunurum yalanlarınla
Biliyorsun ki aşk yalanı sevmez...

Aşkın ruhunda hüzün mü var
Ne diye aşk peşinden koşanlar yanar
Yoksa ölüm gibi bir sır mı saklar
Biliyorsun ki aşk yalanı sevmez...