MEVSİMSİZ ÇÖLE DÖNDÜ
Sen gidince yüreğim, mevsimsiz çöle döndü
Bağda gülüm kurudu, sensiz güneşim söndü
Eller alıp kalbimi, taşlı toprağa gömdü
Sen gidince yüreğim, mevsimsiz çöle döndü
Kalmadı balın tadı, ne de yaşamda haz var
Kışa döndü dört mevsim, ne de yürekte can var
Göç etti sanki bülbüller, ne de açan bir gül var
Sen gidince yüreğim, mevsimsiz çöle döndü
Kurudu derelerim, yağmurlar yağmaz oldu
Eskiden sevenlerim, artık uğramaz oldu
Sensiz dost bildiklerim, halimi sormaz oldu
Sen gidince yüreğim, mevsimsiz çöle döndü
Geleceğini duysam, dört mevsim olur yaşam
İçim içime sığmaz, bayram olur her akşam
Bana bir sen yetersin, istemem Bağdat ne Şam
Sen gidince yüreğim, mevsimsiz çöle döndü
19/09/2024 /YILDIRIM DOĞMUŞ...
Kayıt Tarihi : 2.10.2024 13:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!