Mevsimsiz Bir Çığ Şiiri - Hadi Kuranlıoğlu

Elbette farkındayım,
içimdeki mezarlığa
bekçilik ederken,
güneşin sofrasına
uzanan ellerimin
yorgunluğunu...
Biliyorum,
İblis'in lanetinde
soğumuş ayaklarım
kefaretin hiçbirine yetmiyor,
Nebi gözlerime inen
kerametler örtülüyor
birer gölge gibi
belirsiz
ve
kifayetsiz,
aşkın kefaleti değil
aşkın asaletidir
avuçlarımı ısıtan...
Mavide umutlansam
bir berfinin düş'üne,
mevsimsiz bir çığ
üstüme yığılır,
halid bir mazinin
hançer yarası gibi...
Durgun bir suya
gölgem değse,
suyun rahmindeki
bütün dalgalar doğuverir
ve
fırtına kopar...