Mevsimlik Yatır Tenini Tenime

gün işler,
hayat döner,
zaman akar
yaşanan yüzünde baki kalandır.

geri dönüşsüz bir vedadır gözlerin
el sallar yolla koyulur
çakılır kalırım.
ardında gelirim diye su keser yolumu,
coşarım diye terk edişlerin

ah bahar bıçaklıyor gene ciğerlerimi
rüzgarı öpüyorum dudakların allanıyor
kızıl gelincikler büyüyor
nefesine soluklanan
ölsem diyorum
bu gelincik tarlasının orta yerinde
kandan da kırmızı olsun kefenim

gel
bu yaz ölesiye seninim

gel
kışa uyuyan tohumlar gibi
mevsimlik yatır tenini tenime

Gel artık gel!
dallarında konaklayan kelebeklerin kozasında kilitliğim
kaç mevsimdir sana gebeyim