Mevsimlerin izi Şiiri - Hale Kutu

dalından koparılan çiçeği
suya koymak kadar anlamsız
çoktan kalkmış olan uçağın
arkasından bakmak kadar çaresiz
kırılmış bir kalbe özür dilemek kadar gereksiz
hayat çok perişan hiç şüphesiz

tek gerçek var evrende
geçmişi düşünmeden
geleceği planlamadan yaşamak
yalnızca anın tadını çıkarmak

ne yazlar geçti ömrümüzden
ne çok kış geldi tekrar
baharlar soldu birer birer
sırası geldiğinde yeniden yeşerdi
kaldı bize mevsimlerin izi

kimimiz doğduk kimimiz öldük
bazılarımız yaşarken gömüldük
bir avuç toprak var üstümüzde
ya da bir çift elbise
hayattayken göçenlerin ise
umutsuzluk dolu içinde

farklı bir renk var güneşte
ne zaman başladı dünya dönmeye
yağmur yağmış yine
yürünecek çimenlerin üstüne
gönlümü ne ferahlatacak
böyle bir günde