Mevsimlerin hüznü sonbahar

Mevsimlerin hüznünü bağrına basmış sonbahar
Sanki bir keder son
Tüm güzellikler bitap düşmüş
Bulutların gözyaşları
Denizin hırçın dalgalarına karışıp kaybolmuş
Havada bir yas
Kulaklarını sımsıkı kapatmış
Hepsinin tek korkusu
Tek kelime
Elveda
İstemeyerek terk edilecekler
Dalından düşüp toprağa karışan yapraklar gibi
Hiç ağaç sormuş mudur yaprağa
Gitmek ister misin diye
Zoraki bir veda
Dönüşü olmaz elveda
Deniz artık eskisi kadar mavi
Ağaçlar artık eskisi kadar yeşil değil
Ölüm sarmış
Hepsi edecekler veda
Renklerini keder çalmış
Kasvetinin tozlarını sonbahar rüzgarları dağıtmış
Havayı ıslak nemli küf kokusu sarmış
Ağaçların dalı kederinden kırılmış
Beklentisi özlemi terk etmiş gitmiş
Renklerini keder çalmış
Kasvetinin tozlarını sonbahar rüzgarları dağıtmış
Havayı ıslak nemli küf kokusu sarmış
Ağaçların dalı kederinden kırılmış
Beklentisi özlemi terk etmiş gitmiş..