Sen yoksun, bir ölüm uçurumuna asılıp gitmek istiyorum, düşler sokağında kocaman bir pencereden düşesim var.
Beton yığıntıları arkamda, toprak kokusunu çekmek istiyorum.
Gözüme yağmurdan şimşekler iniyor gibi, yalanın soyunu tüketiyor gibi vakitler.
Sigarasını dumandan toplayan göz yaşları arasında büyüyüp gidiyor gibiym.
Tuzu eksik bir ölüm kokusu çöküyor içime.
Dar ağaçları içinde oksijen tüpü gibi bu ortam.
Hastalığıma sessizce ağlıyor içimde bir anne, gözü yaşlı çocuklar kuyruğunda, topu parlatılmış kadar öfkeliyim
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta