MEVSİMLERE DARGINIM,
Bir zamanlar vakit hep ilk bahar sabahı idi
Odamı her daim menekşe kokusu sarardı,
Sabahları yüzüme esen sevda yeli ile uyanırdım,
Baş ucuma otururdu gönlümün sultanı,
Narin elleri ile ürkütmeden saçlarımı okşardı,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta