MEVSİMLERE DARGINIM,
Bir zamanlar vakit hep ilk bahar sabahı idi
Odamı her daim menekşe kokusu sarardı,
Sabahları yüzüme esen sevda yeli ile uyanırdım,
Baş ucuma otururdu gönlümün sultanı,
Narin elleri ile ürkütmeden saçlarımı okşardı,
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta