Bilirsin, aşklarımı mevsimlere ayırmadım.
Aşk çoğul olacak kadar yaz bulamadı bende,
Öyle bir hüzün var ki acımasız gözlerinde,
Gazali'nin sıcak gülüşü yansıyor teninde...
Farabi yeni bir devlet kuruyor düşlerinde
Hızlıca açılıyor eski ameliyathane
Yüzün gibi gülen doktorlar beliriyor,
İbn-i sina hayat buluyor beyaz önlüklerde...
İbn-i Rüşt ile felsefe tartışıyor Gazali
Yine beliriyorsun kundaktaki bebeklerde
Güneşle dünyanın döndüğünü söylüyor, Buhari
Çiğ aklımı hadislerde pişiriyor Gazali...
Heykel yapımı yasak hadiselerde, tarihsin!
Ahşapsın, çinisin, hat'sın... İnce bir işlemesin,
Mevlana, Hacı Bektaş, Yesevi... Yunus Emre'sin.
Mevsimlere ayrılamayan tasasın, kedersin...
Bazen soldan, bazen de sağdan yazılan yazısın
Belki saçlarını ortadan ayıramamışsın
Hiçbir şey söyleme, tarih utandığını sansın.
Ey geçmiş! Her şeye rağmen azıcık da insansın...
Kayıt Tarihi : 26.5.2008 15:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir geçmişe yazıldı, geçmişin sistematik olgunluğuna saygıyla, hece ölçüsüyle yazıldı.
![Yunus Emre Coşan](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/26/mevsimlere-ayrilmayan-ask.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!