Mevsimlerden yine nisan Şiiri - Cemal Çolak

sendeğilmiydin söz verip terk eden
hani derdinya ölum ayiriri ölene kadar
her sokağin başinda hayalin karşima çikar
yine nisan mevsimlerden çiçekler açar

bekledim yilardir aşik olmayi alin yazisi bumudur
derdimki kiskandiracağim leylayi mecnunu yuapacağin bumuydu
arinin çiçeğe hasreti bitmezken senin sevgin yok olup giti uçuşan kelebek misali
yine aylasrdan nisan hasretim dağlardan inen çağlayan

baktimda maziye geride ne kalmiş
ağaçlara kazinmiş kalp ile isimlerimiz
herşey değişmiş sevgimizin ağaci dediğmiz ağaç bile değişmiş
nisan ayi bana seni hatirlatiyor mazimden kaçsamda mazim beni yakaliyor

günler geçiyor hayat bir çark gibi dönuyor
sana olan hasretim bile gun geçtikçe bitiyor
sana yazdiğim şiir bile cebimde yazilari siliniyor
mevsimler nisan olunce seni hatirlatiyor aşk yelken açasim geliyor

resmine baktiğimda ağlamiyorum artik esikisi gibi dolmuyor gözlerim
belki seni unuturum belki mevsimlerden nisan olmasa unuturum çoktan
ne zamanki aaylar nisani gösteriyor uyuyan anilarim uyaniyor
nisan bana seni hatirlatiyor denize karşi vapurlar geçiyor

yokluğuna bir cigara çekiyorum akşamlari sabaha vurunca
geçmişe bir perde çekiyorum sabah olunca
unutacağim diye söz veriyorum kendime
şu nisan olmasa seni unuturdumya aylardan nisan harbe gönlum

şimdi sen yoksun hayalin ne işi var
bilinmez bir sir içimi kaplar damarlarimdaki kan çağlar
kalbim seni arzular gözlerim dolar anilara siğinirim sen yoksun
nisan var aylardan nisan sensiz geçer baharim.......