Mevsimlerden Kıştı Şiiri - Mehmet Sıddık ...

Uzun uzun konuşmaların, sıcak buluşmaların mevsimiydi..
Mevsimlerden kıştı.

Kartopu kıvamında değilse de dışarda lapa lapa kar yağıyordu.
Tabiat beyaz bir çarşaf suretine bürünmüştü,
Çocukların atkı ve bereleri hazırdı
Karın yağışını seyretmek yetmiyordu onlara
Bembeyaz hayalleri vardı,
O gün gelip çatmıştı
Mevsimlerden kıştı

Yeryüzü bütün kirlerinden arınmış, bembeyaz gelinlikle bekliyordu.
Dans ederek yağan kar taneleri göz kamaştırıyordu
Çocuklar havanın soğukluğuna aldırış etmeden düğüne gider gibi heyecanlıydılar
Halaya tutulan kardan adamlardı, halayın başını çekense çocuklar
Anne babalara seyretmek kalmıştı
İçlerindeki çocuk için, bir uyanıştı
Mevsimlerden kıştı

Çocuklar pamuk gibi karın üzerinde yuvarlanıyordu
Kardan kaleler yapıyorlardı
Eldivenler takılmış, kartopu kıvamına gelmişti karlar
İlk atış yapılmıştı, neşeliydi çocuklar
Artık oyundaydı anne babalar
İçlerindeki çocuk uyanmıştı
Mevsimlerden kıştı…